De afgelopen weken had ik mijn handen vol aan Babs, ze was erg dwars en er was niet normaal mee te lopen. Ze is beresterk en zo gauw ze begon te trekken bleef ik stil staan, normaal kan ik dan weer contact met haar krijgen en kunnen we de wandeling op een normale manier vervolgen,maar nu had ze echt haar echt blik op oneindig en trekken maar.
Ook begon ze haar zangkunsten weer te tonen ,en erg talentvol is ze nog steeds niet.

Ze was loops geworden dus ik vermoed dat ze wat last heeft gehad van de hormoontjes ,ook de kat had het zwaar te verduren en werd geen vijf minuten met rust gelaten.

Inmiddels loopt ze weer keurig aan de lijn en daar ben ik wel blij om ,want voorlopig zal ze even aan de lijn moeten blijven.

Verder is ze vreselijk druk met onze tuin muis,ze zet het nog net niet op een gillen ,maar vindt het doodeng. Zo gauw het muisje onder de schutting door kruipt spurt ze weg in haar achteruit. Het is maar goed dat we zelf niet bang zijn voor muizen ,want aan de katten hebben we ook al niks,die staan neus aan neus met het muisje.